Legalizacja marihuany i amnestia dla osób karanych za jej posiadanie.
Zalegalizujemy marihuanę. Jej produkcję i sprzedaż oprzemy o system licencjonowanych lokalnych producentów, zapewniając państwowy nadzór nad bezpieczeństwem substancji w obrocie. Umożliwimy uprawę niewielkich ilości na własny użytek. Dodatkowo zaprzestaniemy karania za posiadanie na własny użytek określonych ilości innych substancji psychoaktywnych. Zainwestujemy w rzetelną edukację dotyczącą wszystkich uzależniających substancji. Wdrożymy zintegrowany system terapii i pomocy dla osób zmagających się z uzależnieniami oraz ich rodzin, oparty na badaniach naukowych.

Dekryminalizacja posiadania innych substancji.
Do polskiego prawa wprowadzimy pojęcie wartości granicznych, które wyznaczą maksymalną ilość posiadanego środka zwalniającą z odpowiedzialności karnej. 

Zmiana paradygmatu w polityce narkotykowej.
Obecność substancji psychoaktywnych, zarówno legalnych jak i nielegalnych nie może być odbierana jako główny czynnik problemów związanych z uzależnieniem. Nowoczesne państwo myśląc o redukcji popytu na substancje psychoaktywne powinno dążyć do poprawy dobrostanu, czyli ogólnej jakości życia obywateli. Restrykcyjna polityka wymierzona w konsumpcję nie przynosi oczekiwanych korzyści. Ryzyko problematycznego korzystania z alkoholu i pozostałych narkotyków zależy od warunków życia polskiego społeczeństwa — jakości usług medycznych, poziomu edukacji, satysfakcjonującej pracy, mocnych więzi społecznych, zaangażowania w społeczeństwo obywatelskie, warunków mieszkaniowych danej osoby i jej statusu materialnego. Ograniczenie problematycznej konsumpcji nastąpi wyłącznie podczas realizacji racjonalnej polityki narkotykowej, pozbawionej restrykcyjnych przepisów krzywdzących zwykłych użytkowników, nastawionej na działanie długofalowe, solidną edukację polskiego społeczeństwa, a także integrację działań w obszarze administracji publicznej. Należy przeciwstawić się opinii stwierdzającej, że uzależnienie jest indywidualną odpowiedzialnością człowieka, a konsekwencje popadania w nałóg muszą wiązać się ze stygmatyzacją i dominacją działań karnoresocjalizacyjnych nad terapeutyczno-medycznymi. W Polskim systemie przeciwdziałania alkoholizmowi i narkomanii należy uwzględnić doświadczenia państw zachodnioeuropejskich, które na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat sukcesywnie wprowadzają nową filozofię reagowania na problematyczną konsumpcję środków psychoaktywnych. Nowe mechanizmy muszą opierać się na zasadach humanitaryzmu i różnorodności przy doborze narzędzi kontrolnych, profilaktycznych oraz leczniczych. 

Legalna aborcja bez kompromisów.

Wprowadzimy uzależnione wyłącznie od decyzji kobiety prawo do przerwania ciąży do 12 tygodnia.

Alimenty to nie prezenty.

Wprowadzimy program efektywnego ściągania alimentów przez urzędy skarbowe – tak jak zaległości podatkowe. Państwo będzie gwarantowało wypłatę zasądzonych alimentów, a następnie ściągało należność od osób uchylających się od tego obowiązku.

Rozwiązanie to zastąpi niewydolny i niezabezpieczający interesów wierzycielek fundusz alimentacyjny. Wprowadzimy mechanizm alimentów natychmiastowych – sądy będą wydawały decyzje o zabezpieczeniu obowiązku alimentacyjnego na początku postępowań, aby w często przedłużających się sprawach nie pozbawiać dziecka środków niezbędnych do godnego życia.

Chroniąca ofiary definicja zgwałcenia.

Gwałt jest zbrodnią – tylko „tak” oznacza zgodę. Ze względu na obecną treść art. 197 Kodeksu karnego sądy zbyt często pozostawiają gwałcicieli bez kary. Zmienimy ustawową definicję zgwałcenia tak, aby polskie prawo lepiej chroniło ofiary przemocy seksualnej.

Likwidacja klauzuli sumienia.

Niedopuszczalna jest sytuacja, gdy pacjentce bezzasadnie odmawia się procedury medycznej czy wydania leku. Błędnie rozumiana wolność sumienia nie może ograniczać konstytucyjnego prawa do ochrony zdrowia.

Refundowane i dostępne badania prenatalne.

Każda kobieta w ciąży – niezależnie od wieku – będzie miała dostęp do szerokiego katalogu badań, w tym do USG genetycznego, testów PAPP-A, potrójnego, najnowocześniejszych nieinwazyjnych testów prenatalnych, a w przypadku wskazań medycznych także amniopunkcji, biopsji kosmówki i kordocentezy. Zatajanie wyników badań przed pacjentką będzie karalne.

Dostępna antykoncepcja i przeciwdziałanie ubóstwu menstruacyjnemu.

Zagwarantujemy łatwiejszy dostęp do leków antykoncepcyjnych. Antykoncepcja awaryjna będzie dostępna bez recepty. Uniemożliwimy odmowę wydania środków antykoncepcyjnych w aptekach poprzez powoływanie się na tzw. „klauzulę sumienia”, co stanowi nielegalne ograniczenia praw pacjenta do świadczeń zdrowotnych. Będziemy przeciwdziałać ubóstwu menstruacyjnemu poprzez zapewnienie dostępu do bezpłatnych środków higienicznych w szkołach i innych instytucjach publicznych.

Publiczny program in vitro.

Wprowadzimy publiczny ogólnopaństwowy program leczenia niepłodności, w tym przez zapłodnienie pozaustrojowe (in vitro). Zasobność portfela nie może decydować o możliwości poszerzenia rodziny o dzieci. Metody wspierania osób w walce z niepłodnością muszą opierać się na nauce, a nie przesądach. Obecnie Polska jest jedynym państwem Unii Europejskiej, które nie wspiera finansowo procedury zapłodnienia in vitro. Czas to zmienić.

Powszechna dostępność żłobków.

Prawie 3/4 rodziców łączy wychowywanie dzieci z pracą. Mimo to mniej niż 1/4 dzieci uczęszcza do żłobka. By żłobki były dostępne cenowo dla każdej rodziny, zapewnimy w nich ok. 100 tys. nowych miejsc, współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej

Opieka zdrowotna dla nastolatków.

Starsze nastolatki powinny mieć prawo do wizyty ginekologicznej bez asysty rodzica. Umożliwimy korzystanie z porady ginekologicznej lub urologicznej przez osobę małoletnią powyżej 15. roku życia na podstawie wyłącznie własnej zgody.

Wsparcie dobrostanu dzieci i młodzieży.

Każda osoba ucząca się od przedszkola aż do końca edukacji musi mieć zapewnione wsparcie psychologiczne, w tym bezpłatny dostęp do długofalowej opieki psychologicznej. Rozwiniemy współpracę psychologów szkolnych z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi i specjalistami zdrowia psychicznego w publicznej ochronie zdrowia. Edukacja psychospołeczna i bezpośrednie wsparcie muszą obejmować także rodziców. W kształceniu przyszłej kadry pedagogicznym i doskonaleniu zawodowym nauczycieli położymy większy nacisk na naukę rozpoznawania i wspierania uczniów potrzebujących pomocy.

Powszechnie dostępna pomoc psychologiczna i psychiatryczna finansowana przez państwo.

Zapewnimy powszechny dostęp do pomocy psychologicznej i psychiatrycznej w publicznej ochronie zdrowia, odwracając w ten sposób proces prywatyzacji tych obszarów. Zwiększymy dostępność bezpłatnej psychoterapii w ramach NFZ i umożliwimy dostęp do psychologa bez skierowania. Zwiększymy finansowanie świadczeń terapeutycznych, co zachęci przyszłych psychologów i psychiatrów do wyboru zawodu psychoterapeuty. Wprowadzimy dofinansowanie do 100% kosztów udziału w akredytowanych przez Polską Komisję Akredytacyjną kursach psychoterapii pod warunkiem czasowego zobowiązania do pracy w publicznych poradniach. Zapewnimy powszechny dostęp do pomocy psychologicznej i psychiatrycznej za pośrednictwem poradni stacjonarnych, telefonicznych i online. Położymy nacisk na identyfikowanie i diagnozowanie przypadków zaburzeń na wczesnym etapie. Zwiększymy udział nakładów na pomoc psychologiczną i psychiatryczną w wydatkach zdrowotnych – ze szczególnym naciskiem na leczenie dzieci i młodzieży. Pandemia COVID-19 pokazała, jak ważne jest przeciwdziałanie negatywnym skutkom stresu wśród samych pracowników ochrony zdrowia – dlatego zapewnimy stałe wsparcie psychologiczne dla medyków i personelu pomocniczego.

35 dni urlopowych w roku.
Zniesiemy podział wymiaru urlopu na 20 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat oraz 26 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat i zrównamy go do 35 dni. 

Systemowe wsparcie osób z niepełnosprawnościami.

Zreformujemy system orzecznictwa, żeby precyzyjnie określać potrzeby osób z niepełnosprawnościami. Wprowadzimy ograniczenia dotyczące wydawania terminowych orzeczeń o niepełnosprawności. Zapewnimy elastyczne warunki pracy dla opiekunów OzN. Zniesiemy obowiązek całkowitej rezygnacji z zatrudnienia w kontekście dostępu do świadczeń związanych z opieką. Zwiększymy dostępność do edukacyjnych usług poszpitalnych, do Zakładów Opiekuńczo-Leczniczych, sanatoriów i placówek rehabilitacyjnych, Usprawnimy i uszczelnimy PFRON. Sprawnie funkcjonujący Fundusz będzie gwarancją ochrony praw osób z niepełnosprawnościami.

Opieka wytchnieniowa i sieć asystentów osobistych.

Zainwestujemy w rozwój mieszkalnictwa wspomaganego gwarantującego osobie z niepełnosprawnością niezależne życie i podmiotowe traktowanie. Program asystencji osobistej będzie uregulowany ustawowo. Każda osoba z niepełnosprawnością będzie mieć dostęp do asystenta. Rodzice i opiekunowie będą mieć możliwość skorzystania z programu opieki wytchnieniowej. Zgodnie z wyrokiem TK z 2014 roku zniesiemy różnicowanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego opiekuna osoby niepełnosprawnej po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności. Podstawą do budowania polityki społecznej wobec osób z niepełnosprawnościami i ich opiekunów będzie Konwencja ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami, ratyfikowana przez Polskę 10 lat temu.

Krajowy Program Mieszkaniowy.

W latach 2025-2029 zbudujemy w ramach Krajowego Programu Mieszkaniowego 300 000 nowoczesnych mieszkań na tani wynajem. Cały program będzie kosztować 20 miiardów rocznie, z czego 3 mld zł (środki na mieszkalnictwo za lata 2024-2026 pochodzące z unijnej części KPO) pokryją fundusze europejskie. Przyjmiemy zasadę, że mieszkania wybudowane w ramach Krajowego Programu Mieszkaniowego na stałe pozostaną w zasobie publicznym.

Powrót polityki mieszkaniowej.

Likwidacja Ministerstwa Budownictwa w 2007 roku była błędem – polityka mieszkaniowa i przestrzenna była od tego czasu przerzucana pomiędzy resortami jak gorący kartofel. Wzorem Niemiec, które po 23-letniej przerwie reaktywowały resort dedykowany budownictwu, utworzymy Ministerstwo Mieszkalnictwa. Powołamy Państwową Agencję Mieszkaniową, która będzie działała zgodnie z zasadą „państwo płaci, planuje i wspiera, samorządy budują mieszkania”. Do jej głównych zadań będzie należało m.in. pozyskiwanie napotrzeby inwestycji mieszkaniowych działek należących do spółek skarbu państwa, mapowanie potrzeb mieszkaniowych polskiego społeczeństwa oraz egzekwowanie wysokich standardów architektonicznych, energetycznych czy związanych z infrastrukturą społeczną na nowo powstałych osiedlach.

Samorząd budujący mieszkania.

Zwiększymy dofinansowanie dla samorządów, które chcą budować mieszkania na wynajem – w przypadku mieszkań komunalnych maksymalna wysokość grantu z Banku Gospodarstwa Krajowego wzrośnie z 85% do 100% kosztów budowy. Będziemy rozwijać budownictwo społeczne – stworzymy zachęty, aby gminy przekazywały działki pod inwestycje Towarzystw Budownictwa Społecznego (TBS) i Społecznych Inicjatyw Mieszkaniowych (SIM). Poprawimy warunki finansowania i kredytowania inwestycji w systemie TBS/SIM – samorządy decydujące się na budowę mieszkań społecznych będą mogły pozyskać granty i kredyty z nowo utworzonego Funduszu Budownictwa Społecznego, dzięki którym sfinansują 100% kosztów budowy bez konieczności angażowania środków własnych. Lokatorki i lokatorzy TBS-ów/SIM-ów nie będą już musieli płacić tzw. wkładu partycypacyjnego. Zwiększymy dofinansowanie dla TBS-ów i SIM-ów modernizujących obiekty zabytkowe.

Mieszkania na każdą kieszeń.

Na osiedlach wybudowanych w ramach Krajowego Programu Mieszkaniowego mieszkać będą zarówno rodziny o najniższych zarobkach jak i klasa średnia. Integrację społeczną – zamiast powstawania gett i elitarnych sąsiedztw – zapewni system segmentacji mieszkań na kilka kategorii czynszowych. To rozwiązanie sprawdziło się w wielu krajach Europy Zachodniej: czynsze będą regulowane i dostosowane do możliwości finansowych każdej rodziny.

Krajowy Fundusz Remontowy.

W Polsce według GUS jest ok. 1,8 mln pustostanów. Powołamy Krajowy Fundusz Remontowy, obsługiwany przez BGK i zarządzany przez Państwową Agencję Mieszkaniową, który będzie przekazywał środki na generalne remonty do 20 tys. pustostanów z zasobu komunalnego rocznie. Wraz z Funduszem wprowadzimy przepisy usprawniające procedurę włączania mieszkań do zasobu komunalnego. Wprowadzimy przepisy ułatwiające wykup przez państwo pustostanów należących do funduszy inwestycyjnych i deweloperów.

Wsparcie dla spółdzielni i kooperatyw mieszkaniowych.

Zwiększymy wsparcie dla spółdzielni mieszkaniowych, które chcą budować mieszkania na wynajem. Spółdzielnie decydujące się na realizację tego typu mieszkań będą mogły uzyskać finansowanie i preferencyjne kredyty z Funduszu Budownictwa Społecznego. Stworzymy system preferencyjnych kredytów o stałym oprocentowaniu dla rodzin, które chcą zaspokoić swoje potrzeby mieszkaniowe za pośrednictwem kooperatyw mieszkaniowych.

Regulacja wysokości czynszów i jakości najmu.

Będziemy wspierać najem długoterminowy i zwiększać jego atrakcyjność względem ścieżek dochodzenia do własności nieruchomości, w sytuacji gdy maleje liczba osób posiadających zdolność kredytową. Poprzez, między innymi, odpowiedzialną politykę podatkową poprawimy opłacalność najmu długoterminowego względem najmu krótkoterminowego. Aby chronić interesy najemców, państwo przedstawi wzorcową umowę najmu i informacje o klauzulach niedozwolonych. Wprowadzimy górny limit wysokości kaucji na poziomie miesięcznego czynszu.

Wsparcie kredytobiorców.

Aby zmniejszyć ryzyko dla kredytobiorców, będziemy dążyć do zwiększenia udziału kredytów hipotecznych ze stałą stopą oprocentowania. Wprowadzimy przepisy o czasowym zamrożeniu oprocentowania kredytów hipotecznych zaciągniętych do końca 2021 roku, co ograniczy koszty związane z nieodpowiedzialną polityką informacyjną Prezesa NBP.

Dobrze zaplanowane osiedla.

Jakość życia zależy od tego, czy na osiedlu jest dostęp do usług publicznych i zieleni. Będziemy wspierać powstawanie takich planów zagospodarowania przestrzennego, które uwzględnią potrzeby obecnych i przyszłych mieszkańców, oraz zaktualizujemy kodeks urbanistyczno-budowlany. Nowe budynki muszą być tanie w ogrzewaniu – być pasywne energetycznie i powstawać w oparciu o przyjazne dla środowiska materiały budowlane. Będziemy wspierać rozwój przyjaznych środowisku technologii budowlanych.

Koniec betonozy.

Stworzymy Fundusz Kruszenia Betonu na kwotę 3 mld złotych, wspierający samorządy w przekształcaniu przestrzeni miejskiej pełnej betonu w bardziej zieloną i przyjazną człowiekowi. Zwiększymy dostępność przestrzeni miejskiej dla osób z ograniczoną mobilnością. Dostosujemy przestrzeń miejską do zmieniającego się klimatu, m.in. wspierając mikroretencję wody oraz poprawiając dostęp do ławek, cienia, toalet i źródeł wody pitnej.

Walka ze smogiem.

Będziemy walczyć z problemem smogu przez rozwój ciepłowni i ciepła systemowego i rozszerzenie programu wymiany kotłów. Będziemy pokrywać do 100% kosztów wymiany kotłów dla gospodarstw domowych z niskimi dochodami. Wprowadzimy obowiązek powszechnego alarmowania o zanieczyszczeniu powietrza przy przekroczeniu norm stosowanych w państwach Unii Europejskiej. Przeprowadzimy program inwestycyjny ocieplania domów i oszczędzania energii dla docelowo 1,5 mln budynków, współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.

Policja przyjazna obywatelom, a nie na usługach polityków.

Zapewnimy, że funkcjonariusze policji będą obowiązkowo wyposażeni w identyfikatory i kamery nasobne. Wprowadzimy szkolenia i zasady postępowania zgodne ze standardami przestrzegania praw człowieka i procedurami deeskalacji. Zmienimy priorytety w ocenie pracy policji, odchodząc od nabijania statystyk na rzecz mierników poczucia bezpieczeństwa wśród społeczności. Wprowadzimy kadencyjność Komendanta Głównego Policji.

Utworzenie Centralnego Biura Monitorowania Policji.

Będzie to niezależna od MSWiA jednostka organizacyjna podporządkowana Sejmowi. Jej pracownicy i szef będą osobami spoza policji i służb specjalnych i nie będą mogli być ich byłymi funkcjonariuszami. Szefa BMP wybierać będzie Sejm i przed nim składać będzie co roku sprawozdanie ze swojej działalności. Komisja prowadzić będzie postępowania w sprawach skarg i wniosków na policję.